يكي از گياهان دارويي كشورمان سنبل‏ الطيب است كه از ديرباز براي درمان بيماري‏ها مورداستفاده بوده است. خانواده والريانسه خانواده اي از گياهان دارويي است كه شامل 10 جنس ‏و حدود ‏300 گونه است. جنس والريانا شامل 200 گونه است. والرين اسم عمومي براي بيش از 250 گونه گياهي در سراسر جهان از اين جنس است. ساقه اين گياه توخالي، استوانه اي شكل و داراي شيارهاي طولي است. برگ ها در اين گياه داراي آرايش متقابل و متشكل از برگچه هاي بيضوي نوك تيز است، برگ هاي پاييني دمبرگ بلند داشته و هرچه به‌طرف بالاي گياه مي رود از طول دمبرگ كاسته مي شود. گل به رنگ سفيد يا صورتي با بويي بسيار مطبوع است. ميوه آن فندقه است، بذرها تخم مرغي شكل به رنگ قهوه اي روشن ريز به طول 2 تا 5 ميلي متر و عرض 3/1 تا 5/1 ميلي متر بوده و در قسمت فوقاني 10 تا 15 شعاع پرمانند ظريف و كوچك به نام پاپوس دارند. وجود پاپوس سبب سبك شدن بذور و پراكنده شدن به اطراف مي شود. متوسط وزن هر دانه بذر 5-6 گرم است. ريشه داراي ريزومي كوتاه و استوانه اي شكل است. از ريزوم انشعاب هاي متعدد گوشتي و استوانه اي شكل به طول 10 تا 15 سانتي متر و به قطر 2 تا 5 ميلي متر خارج مي شود. قسمت خارجي ريشه قهوه اي و قسمت داخلي آن سفيد است. ريشه و ريزوم داراي بوي خاصي هستند كه سبب جلب گربه مي شود. به همين دليل به آن علف گربه نيز مي گويند. نام سنبل الطيب از اصطلاح لاتين والره به معني سلامتي و سالم بودن مشتق شده كه نشان دهنده خواص شفابخشي گياه سنبل الطيب است. نحوه كشت سنتي اين گياه از طريق بذر است. بذور اين گياه داراي قوه ناميه بسيار اندك و سرعت جوانه زني بسيار پايين بوده و پس از ذخيره و نگهداري، با گذشت حدود يك سال قوه ناميه خود را به ميزان زيادي از دست خواهند داد. از سوي ديگر تكثير اين گياه از طريق تقسيم ريشه به علت شيوع بسياري از بيماري ها و پوسيدگي قارچي به‌سختي امكان پذير است. در سيستم تهيه نشاء، به دليل نياز به نور جهت جوانه زني بذور، بايد كشت سطحي صورت پذيرد كه در اين صورت با توجه به سبكي و اندازه كوچك، بذور در معرض آبشويي قرار مي گيرند. استفاده از فناوري هاي نوين به خصوص تكنيك كشت بافت در توليدات گياهي قادر خواهد بود به‌عنوان نوعي روش جايگزين، روند توليد انبوه و كنترل‌شده اين محصولات طبيعي را ارتقاء بخشد؛ بنابراين منطقي به نظر مي رسد كه ايران نيز در اين بازار رو به رشد و غير وابسته به صادرات نفتي، از همه پتانسيل‏هاي موجود به‌خصوص ورود اين گياه دارويي ارزشمند به چرخه توليد انبوه از طريق تكنيك كشت بافت به‌عنوان زيرشاخه‌اي از فناوري نوين استفاده نمايد. در كشت تك گره، جوانه با بخشي از ساقه به‌منظور تشكيل و توسعه ساقه جدا مي‏شود. اين روش طبيعي‏ترين روش تكثير رويشي گياهان در شرايط آزمايشگاهي است. تكثير رويشي به روش معمولي مشكل است اما روش كشت تك گره براي سرعت بخشيدن به تكثير در مقياس زياد در زمان اندك و كمك به حفظ و بقاي گياه ارجحيت دارد. اين كار منجر به نجات اين گياه از خطر نابودي ، توليد انبوه آن گرديده و در نهايت مي تواند گامي موثر در جهت كاهش هزينه هاي اوليه، ترغيب توليد كنندگان درخصوص سرمايه گذاري در اين زمينه استفاده از نيروهاي فني و تخصصي داخل كشورو نهايتا ايجاد اشتغال باشد. در اين تحقيق با استفاده از تكنيك كشت بافت گياهي شيوه اي مناسب و مطلوب در جهت توليد انبوه هرچه بهتر اين گياه داروئي ارزشمند ارائه نمايد. نتايج نشان داد بهترين تيمار براي ريزازديادي گياه دارويي سنبل‏الطيب محيط كشت پايه MS حاوي هورمون هاي سايتوكنين BAP و KIN به همراه IBA مي باشد. ريزنمونه هاي رشد كرده در محيط كشت MS حاوي هورمون IBAمرحله ريشه زائي را نشان دادند كه در محيط تمام گياهچه ها 100 درصد ريشه زائي را نشان دادند. 95 تا 100 درصد از گياهچه ها ي منتقل شده به گلخانه زنده مانده و رشد نمودند.